Opis: Zinzindurrunkarratz: Reżyseria: Oskar Alegria. Baskijski kurator i reżyser Oskar Alegría znalazł w magazynie aparat Super-8 swojego ojca, dwie rolki nieużywanego filmu i dwa fragmenty materiału filmowego w stanie nienaruszonym po 41 latach. Jeden z domowych filmów uchwycił dawno temu rodzinne przyjęcie sylwestrowe i zostaje ucięty, zanim dziadek Alegríi składa życzenia na nadchodzący rok. Inny przedstawia tatę Alegríi. Aby splatać te fragmenty przeszłości, reżyser podróżuje z Paolo, uroczym osiołkiem, wiejskimi drogami, którymi niegdyś przemierzał jego ojciec, rejestrując ostatnie ślady życia na baskijskiej wsi. Rezultatem jest głęboko osobisty, w większości cichy esej na temat upływu czasu. Alegría przywołuje metaforę: japońską praktykę używania złota do naprawy uszkodzonych przedmiotów. Wszystkie te fragmenty łączą się w urzekający pomost między rodziną i tradycją, łącząc ojca i syna.